คิดแบบสร้างสรรค์ จัดระบบแผงลอยของไทย ให้เป็น Street Funiture

หาบเร่ แผงลอย กับเทศกิจ เป็นของคู่กันที่เราเห็นทั่วไป พอหาบเร่แผงลอยขนของไปวางไว้ที่ไหนและมีเทศกิจวิ่งไล่ ไล่จับแล้วเอาสิ่งของที่เร่ขายอยู่เป็นหาบ เอาขึ้นรถเทศกิจ เห็นภาพเป็นประจำ บางครั้งถ้าไม่เห็น ก็มีข้อตกลงที่เกิดขึ้นว่าจะอยู่กันอย่างไร เวลานี้มีจุดผ่อนผันมีอยู่ 800 กว่าจุด เยอะแยะไปหมดฟุตบาทได้ถูกแบ่งให้คนเดินน้อยมาก ดังนั้นผมเห็นใจพวกหาบเร่แผงลอยที่ว่าไม่มีเงิน ไม่มีทอง มักจะเป็นคนยากคนจน จ่ายเงินค่าเช่าเซ้งร้านไม่ได้ ก็เอาตัวรอดเป็นรายวันด้วยการไปใช้พื้นที่สาธารณะ ในการเบียดเบียนสาธารณะเพื่อประโยชน์ ผมพอเข้าใจในรอยต่อ แต่ว่าผมไม่เห็นด้วยกับวิธีการแบบปัจจุบัน

ที่มา http://www.drdancando.com

จัดบริการทำความสะอาดต่างๆ อย่างเป็นระบบ ราคาถูกคนซื้อก็สะดวก คนขายก็สะดวก

ผมได้บอกแล้วบอกว่าผมอยากเห็น Street Funiture อยากเห็นว่าทางเดินฟุตบาททั้งหลายแบ่งกันเดินระหว่างคนเดินได้สะดวกกับหาบเร่ หาบเร่อยู่ต้องอยู่อย่างเป็นระเบียบ สะอาดหมดจดนะครับ สวยงามดี มีดีไซน์อย่างสร้างสรรค์ ใช้นักดีไซน์มือหนึ่งมาช่วยดีไซน์บ้างก็ได้ ทำให้กลายเป็น Funiture ประดับถนนให้ดูสวยงามตื่นตา ตื่นใจ ที่คนจะรู้สึกว่ามันไม่ระเกะระกะ มันไม่สกปรกรกรุงรัง และไม่เป็นที่บ่มเพาะของเชื้อโรคต่างๆ ทำอย่างไรจะกลายเป็น Funiture ประดับถนนที่สวยงาม มีมาตรฐานใช้วัสดุที่ถูกต้องและไม่มีความสกปรก เช่น ฝุ่นต่างๆ เยอะแยะ มากมาย และก็มีความเป็นระเบียบเรียบร้อยไม่ระเกะระกะ เป็นที่น่าเพลิดเพลินเจริญตาเจริญใจของนักท่องเที่ยว และคนไทยที่จะไปซื้อหา 

นั่นก็ส่วนหนึ่งระยะสั้น เพราะว่าคนเหล่านี้เขาไม่มีทางที่จะอยู่รอด ได้ลืมตาอ้าปาก ก็จำเป็นต้องอนุญาตให้เขาอยู่บนถนน ผมเองก็เชื่อว่า ณ ภาระเศรษฐกิจที่มีความเลื่อมล้ำสูงขนาดนี้ คนจนถูกทอดทิ้ง ผมยังอยากให้เขาไม่ถูกทำลายในโอกาสทำมาหากิน การไล่เขาไปอยู่ที่ไกลๆ นั้น ก็เป็นเหตุทำให้ไม่มีใครซื้อ ดังนั้นทางออกผมได้เสนอไว้แล้วในอดีตตอนก่อนหน้านี้หลายปี

โดยเฉพาะตอนหาเสียงผู้ว่ากทม.ผมอยากเห็นกทม. ดูว่าพื้นที่ตาบอดทั่วกรุงเทพอยู่ที่ไหนบ้างที่ใกล้ถนนใหญ่ บางครั้งอาจจะมีห้องแถวมาปิดอยู่ด้านหน้า ก็ซื้อห้องแถวซักห้องหนึ่งทะลุเข้าไปเพื่อให้ทางเดิน เดินเข้าได้คนขายก็แน่ใจว่ามีคนเดินไปซื้อได้เพราะมันใกล้แหล่งชุมชน คนซื้อก็สะดวกเพราะคนไทยก็เกียจคร้านที่จะเดินไกล ก็สามารถเดินแค่ทะลุห้องแถวเข้าไปข้างหลังก็ซื้อได้และให้จัดเป็นศูนย์ ศูนย์การจำหน่ายอาหารของหาบเร่แผงลอย 

เป็นตัวอย่างนะครับ ในทุกที่ทั่วกรุงเทพ แต่ไปซ่อนอยู่หลังพื้นที่ในห้องแถวที่ริมถนน ต่อๆ ไปก็ค่อยๆ อพยพคนเหล่านี้ออกจากพื้นที่เพื่อทางออกคือ ฟุตบาท คือฟุตบาทแท้จริงไม่มีใครมาตั้ง เดินได้ และเข้าไปอยู่ในพื้นที่ข้างใน มีบริการน้ำท่า น้ำล้างจาน กะละมังล้างจาน ไม่ใช่กะละมังเดียวล้างกันทั้งวัน ดำเขรอะ เชื้อโรคก็มากมาย จัดบริการทำความสะอาดต่างๆ อย่างเป็นระบบระเบียบ ราคาถูกคนซื้อก็สะดวก คนขายก็สะดวก มันคือทิศทางที่ต้องไปในระยะต่อไป แต่แผนตรงนี้ต้องมี ผมขอฝากกทม.ด้วย เวลานี้เทศกิจมาไล่ นั่งไล่จับกันอย่างนี้ไม่มีประโยชน์ ในขณะเดียวกันถ้าไม่ไล่จับก็มีการเบียดเบียนแม่ค้าจำนวนหนึ่ง มีการกล่าวหากันนะครับจริง ไม่จริง ต้องไปตรวจสอบว่ามีการรับเงินนะครับ ในทางที่ไม่ใช่บนโต๊ะน่ะ ไม่โปร่งใสแถมมีใบเสร็จปลอมก็มี พิมพ์ใบเสร็จปลอมกันเลย ก็มีการกล่าวหาขนาดนี้นะครับ และก็มีการเรียกรับสิ่งส่วยต่างๆ

ฉะนั้นมันมีปัญหาหลากหลายมากมายทั้งหมดที่เกิดขึ้น เรื่องของหาบเร่แผงลอยกับฟุตบาทบนถนนไทย ผมมีข้อเสนอหลายอย่างมากมายกว่านี้อีก แต่ขอฝากนะครับ ให้ผู้ที่รับผิดชอบ เช่นท่านผู้ว่าฯ และหน่วยงานของท่านกรุณาคำนึงสิ่งที่ผมได้เสนอมานานแล้ว และก็ฝากท่านช่วยทำเพื่อให้เมืองสะอาดนะครับ สะดวกสบายและมีน้ำใจต่อคนยากคนจนที่เป็นหาบเร่แผงลอยครับ