กยส. ช่องทางหากินแบบใหม่ทางการศึกษา

หากินกับการศึกษานี่เกิดหลายเรื่องหลายยุค เรามีกองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษาเพื่อช่วยทำให้คนที่ยากจนไม่มีเงิน ได้เรียนก่อนผ่อนทีหลัง เสร็จแล้วสิ่งที่เกิดขึ้นคือคนจำนวนมากที่ผ่อนได้แต่ไม่ยอมผ่อนไม่จ่ายคืนได้ เพราะรู้ว่าเขาไม่ตามเท่าไหร่ มียุคหนึ่ง ก็เลยไม่จ่ายกันจนเป็นประเพณีวัฒนธรรม เกิดการเลียนแบบกันไปเรื่อยเยอะแยะมากมาย ต่อมา เรายังมีปัญหาอื่นตามมาอีก กยศ. กองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษาเป็นระบบที่ดี เพื่อทำให้คนที่เข้าถึงการศึกษาไม่ได้เพราะขาดเงิน ยิ่งเรียนระดับสูง ต้องขอยืมมาก่อนแล้วก็ทำงานได้ก็ใช้คืนเป็นเรื่องดี

ที่มา http://www.drdancando.com

คือคนยืมแล้วมีงานมีการทำ ทำมาหากินได้แล้ว แต่ไม่จ่ายเพราะคิดว่าไม่ต้องจ่ายคืน

แต่มีคนทำมาหากินกับเรี่องเหล่านี้เยอะเหมือนกัน เพราะบางทีอยากได้คนมาเข้าสถานศึกษาของตัวเอง ก็ไปช่วยบริหารจัดการ ก็ถือว่าเป็นความคิดริเริ่มที่ดี ไปชวนคนมาเรียน คนไม่รู้ข้อมูลก็ทำให้เขารู้ว่ายืมได้ จัดการให้เสร็จสรรพต่างๆ เชิญชวนมาเรียนต่างๆ แต่ทำอย่างนั้นผมขอชม แต่ต้องทำให้สุจริต หมายความว่าต้องไม่ทำให้เกิดการคดโกง บางทีไปกรอกข้อมูลแทนเขาในเรื่องที่มันไม่จริง และก็เอาเงินจำนวนหนึ่งไป แต่ว่าไม่ได้ให้กับผู้เรียนในการใช้จ่ายอย่างแท้จริงทั้งหมด ก็มีการหักหัวคิวบ้าง มีระบบต่างๆ ที่ความจริงไม่สุจริตและเอาเปรียบรัฐ เอาเปรียบประชาชน

ผมอยากวิงวอนและฝากให้เจ้าหน้าที่ที่มีส่วนเกี่ยวข้องดูแล ตรวจให้ลึก ไม่ใช่รอมีปัญหาขึ้นมาหนึ่งหน่วยงาน หนี่งมหาวิทยาลัย หนึ่งวิทยาลัย ก็ค่อยไปเร่งแก้ปัญหาหนึ่งจุด เป็นข่าวขึ้นมาทีแก้ที ทั้งระบบมีรูรั่วมากมายที่ไม่ได้ตรวจสอบกันอย่างแท้จริง ผู้ปลอมแปลงต้องรับโทษ และผู้ที่รับการหลอกลวงนั้นก็ต้องรับการเยียวยา แก้ปัญหาคนที่มีโอกาสได้อยู่ในสถาบันการศึกษาต้องได้รับการประกันคุณภาพของผู้บริโภค คุ้มครองผู้บริโภคคือนักศึกษามาเรียนต้องได้รับการคุ้มครอง ไม่ใช่เรียนไปแล้วสัญญาอย่างหนึ่ง แต่ผลออกมาอีกอย่างหนึ่ง ไม่สำเร็จตามนั้นก็ทำให้เกิดความเสียหาย เสียเวลา เสียเงินทอง เสียความรู้สึก อย่าให้เอาโครงการต่างๆ ของรัฐกลายเป็นเครื่องมือทำมาหากิน ผมคิดว่าเรื่องแบบนี้รัฐต้องเอาจริงและอย่ารอจนมีปัญหา จัดระบบอะไรขึ้นมาต้องคิดก่อนว่ามีรูรั่วอะไรที่คนจะสามารถมาเอาเปรียบคนอื่นได้บ้าง และก็ปิดรูรั่วให้มากที่สุดให้เหลือแต่น้อยสุดจริงๆ ที่ไม่สามารถแก้ปัญหาได้และถ้าป้องกันได้ต้องรีบป้องกัน มีปัญหาต้องรีบจัดการ อย่าให้ลุกลาม อย่าให้รอจนเรื่องแดงแล้วค่อยไปแก้ทีละจุด

ผมคิดว่าเรื่องกองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษาก็ยังมีปัญหาอีกหลายเรื่อง ผมยกตัวอย่างเรื่องหนึ่งที่พูดค้างไว้ตั้งแต่ต้น คือคนยืมแล้วมีงานมีการทำ ทำมาหากินได้แล้ว แต่ไม่จ่ายเพราะคิดว่าไม่ต้องจ่ายคืน เพราะระบบของเรานั้นไม่ต้องการให้เรื่องล้นศาล เราก็ต้องป้องกันตั้งแต่ต้น ไม่ใช่ไปส่งสัญญาณให้เขารู้สึกว่าเราไม่ค่อยเอาเรื่องเท่าไหร่ พอจำนวนเยอะขึ้นเราก็ไปฟ้องศาล คดีก็ล้นศาล เป็นภาระของผู้พิพากษาอีก แต่ถ้าเราส่งสัญญาณถูกว่าเป็นนักบริหารที่ดี ว่าเราจะกำกับเรื่องเหล่านี้อย่างไรไม่ให้เกิดการเอาเปรียบระบบ ทั้งผู้มากู้ยืมและสถาบันการศึกษาด้วย ทั้งหมดเหล่านี้คือฝีมือของนักวางแผนที่จำเป็นอย่างยิ่ง ต้องกำชับผู้ใต้บังคับบัญชาในการบริหารจัดการให้รอบคอบ ว่องไว แก้ปัญหาได้อย่างชะงัด ผมอยากฝากเรื่องนี้ให้พิจารณาว่า ต้องดูปัญหาใหญ่ทั้งระบบที่มีอยู่ แล้วแก้ให้ถูกต้อง